Torajaland

Jakarta, 3 maart 2013

Hallo lezers van het reislog,

Hier eindelijk weer eens een aanvulling op het reislog! lang geleden onderhand, maar ja we zaten nogal "remote" op de Togean Islands. Onderhand hebben we aardig wat gezien en beleefd.
Eerst nog even terug naar Toraja land waar we het laatste verhaal hebben geschreven.

Donderdag 14 februari

Na een warme nacht zijn we 's-morgens eerst verkast naar de kamer van Geert Noij de fotograaf. Hij checkte uit en zei dat zijn kamer minder warm was en er geen muggen waren. Zo gezegd, zo gedaan. Ook nog even laten spuiten tegen de muggen voor de zekerheid. De mugjes vinden Annelies namelijk ongelooflijk lekker. Zij vindt dit uiteraard wat minder......
Tevens heeft Lies aan Enos nog even geïnstrueerd/gedemonstreerd hoe volgens haar de fan geïnstalleerd moest worden, zodat deze functioneel zou zijn. Nu was het koel op het terras voor de kamer, maar de kamer snikheet. Andersom zou toch wat prettiger zijn voor de gasten. Ja ja, de dames zijn van alle markten thuis.......

Vandaag zijn we met Enos, onze gids in Toraja land, en mr. Tan naar de grote markt in Bolu geweest. Deze markt vindt 1x per 6 dagen plaats en het is DE PLAATS voor de aankoop van buffels en varkens voor de begrafenis ceremonies.
Iemand nog een albino buffel in de aanbieding of een buffel met de hoorns naar beneden??? Zorg dan wel voor een dik gevulde portemonnaie! Een speciale buffel kost wel het lieve sommetje van 35.000,- tot 40.000,- euro namelijk. En dat alleen voor de slachtpartij........
Twee biggetjes kosten ongeveer 80,- euro en een groot varken rond de 250,- euro.
Als je dan weet dat je degene die een buffel of een varken meeneemt op een begrafenis van jouw familie, een gelijke buffel of varken terug moet geven op een begrafenis van de familie van de schenker, dan heb je enig idee hoeveel geld hier besteed wordt aan deze ceremonies.

Na de markt zijn we naar Kete Kesu geweest. Dit is een oud dorp en daarachter ligt (wederom) een begraafplaats en een rotswand met hangende graven. We hebben nog nooit zoveel doodshoofden en botten bij elkaar gezien als de afgelopen dagen. Ook stonden hier wederom Tau-Tau poppen. Ditmaal wel achter slot en grendel!
De foto's spreken voor zich........

Bij leven en welzijn hebben de buffels een uitstekend leventje! Er wordt zo mals en sappig gras als mogelijk voor ze gezocht, ze kunnen heerlijk rollen in de modder of lekker zwemmen in de rivier, ze worden gewassen en gepoetst door de oppasser of eigenaar.
De dieren worden hier niet op het land gebruikt om te werken. Daarvoor hebben ze de "Japanse buffel" oftewel een gemotoriseerde ploeg!

Hierna zijn we nog naar een plaats gegaan om 'het dorp in aanbouw' te bekijken van familie van Enos. Hier wordt rond de 25e februari de begrafenisceremonie gehouden van 2 familieleden. Eén vrouw was al 5 jaar dood en de andere "pas" 1 jaar. De kisten staan in de achterkamer van het huis en er wordt in dit huis gegeten, gepraat, gelachen en de 'zieke personen' krijgen ook gewoon eten en drinken naast de kist.
Dit wordt een grote begrafenis met heel veel buffels en varkens. De Tau-Tau poppen stonden nog bij de houtbewerker. Pas als de ceremonie begint, worden de tot dan toe zieke mensen, dood verklaard.....

Rustig avondje gehouden, foto's uploaden en verhaaltje schrijven. Bijtijds naar bed!

Vrijdag 15 februari

Na een wat koelere nacht met minder muggen gingen we weer op pad met Enos. Vandaag stond Batutumonga op het programma. Een prachtige "weg" door de bergen met een schitterend uitzicht over de rijstvelden rondom Rantepao.
Eerst gingen we naar het plaatsje Bori. Hier zouden zeer oude megalieten moeten staan. Wie schetste onze verbazing toen we vernamen dat deze hier gewoon zijn neergezet en zelfs nog tot 2 jaar geleden. Vers uitgehakt zo gezegd! Deze plaatst straalde niets uit. Rondom de plek waren weer allemaal rotsgraven en er werden alweer nieuwe graven uitgehakt. Dit was voor ons het meest interessant om te zien en we hebben nog even geklauterd om er een blik in te werpen. Konden we zien hoe diep deze werden uitgehakt. Tot wel ruim 2 meter diepte! En dat bikken met het handje en beitel.........
Annelies heeft de grafgraver maar met een aantal sigaretten verblijd!

De vergezichten over de rijstvelden waren erg mooi en zeker de moeite waard.

Na de lunchpauze boven op de berg zijn we nog een stukje verder gereden voor nog een plek met allemaal graven.
De grafgravers zijn ook gelijk smid. Ter plekke worden de beitels weer scherp en puntig gemaakt. Super handig....
Hier heeft Enos ons ook nog even gedemonstreerd wat de functies zijn van een ronde sarong! Super efficiënt en die moeten we toch ook maar een keer aanschaffen. Sarong, kleedhokje, draagdoek, lakenzak etc. Heel veel functies voor een simpel lapje stof......

Vervolgens hebben we het oude Tongkonan dorpje Palawa nog even bezocht.
Op de terugrit naar het hotel belde mr. Dodo...... Yehhhh, how are the celebrities????? Dodo zat inmiddels ook in Rantepao met een andere cliënt. Wie, daar kwamen we de volgende avond achter......
Met zijn allen gezellig koffie gedronken bij terugkomst in het hotel.
Volgens ons snapte de andere gasten er allemaal niets van:
Hoe kenden wij al die mensen?
Waar ging dit allemaal over?

Zaterdag 16 februari

Vandaag hadden we afgesproken om terug te gaan naar het weeshuis om de broodbakmachine te demonstreren. Eerst boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt voor alle benodigde ingrediënten!
Nou dat is makkelijk gezegd, maar iets moeilijker om te doen. Niemand spreekt een woord Engels en wij niet zo best oftewel geen Bahasa.....
De gist had Annelies al gevonden, maar er lagen wel 5 (of meer) soorten bloem???? Welke zou geschikt zijn?
Wij troffen echter weer een reddende engel!
Er stond een zeer vriendelijke Nederlandse dame achter ons die vertelde dat zij altijd deze zakken bloem gebruikte om brood te bakken .......
Je verwacht toch niet dat je op deze wijze geholpen wordt midden op Sulawesi.
Deze mevrouw was met haar eigen zoontjes boodschappen aan het doen en werkte al 3 jaar in Sulawesi notabene bij een ..... weeshuis. Wat bleek: er is in die omgeving nog een weeshuis en daar wonen wel 60 kinderen. Helaas hebben we hierover niets kunnen vinden op internet.
We hebben nog even gevraagd waar we de boter konden vinden, want dat was ook een probleem. Nadat deze dame ons de boter gewezen had, snapten we waarom wij het niet konden vinden. Dit staat niet in de koeling, maar wordt verkocht in plastic zakken of in blik. Tsjaaaaa moet je maar weten.........
Op naar ons volgende avontuur...... broodbakken in het weeshuis.
Het zat ons deze dag niet mee. Toen we eindelijk na de lunch zouden gaan bakken, bleek dat de machine het niet deed. Wat een pech.... alle moeite om het ding mee te sjouwen vanuit Nederland voor niets....
Manaek heeft de machine meegenomen naar Rantepao om deze daar te laten repareren.
Om 14.00 uur zouden we opgehaald worden door mr. Tan om te gaan zwemmen in het Heritage Hotel. Heerlijk.... we hebben Adrie, de Nederlandse vrijwilliger in het weeshuis getrakteerd op een gezellige middag uit. We hebben met zijn drietjes heerlijk gezwommen en onszelf getrakteerd op een heerlijk ijscoupe!.
En wie kwam ons hier weer even dag zeggen....... mr. Dodo.
Zijn andere cliënt logeerde in dit 5* hotel.
Na Adrie weer teruggebracht te hebben naar het weeshuis, op tijd voor zijn afscheidsdineetje, zijn we teruggegaan naar het hotel.
Volgens mij heeft Manaek het voor elkaar gekregen om de machine te laten repareren, want toen we Adrie terugbrachten stak ze haar duim omhoog. Het bakken moesten ze nu echter zelf uitvogelen met de gebruiksaanwijzing.

Vanavond zijn we gezellig uit eten gegaan, de patatjes bij Arras smaakten wel erg lekker en lonkten ....... We zijn nog altijd vegetariër namelijk.....

Restaurant Arras is DE ONTMOETINGSPLEK voor gidsen en toeristen. Een gezellig restaurant met een goede keuken. Het was er behoorlijk druk.
En wie stapte hier binnen net nadat we het eten besteld hadden.............. mr. Dodo met zijn celebrity. Na kennis gemaakt te hebben met elkaar, ging deze man op de 1e etage eten.
Wie was nou deze belangrijke persoon ?????
Dodo kwam gezellig kletsen en stelde ons de diverse mensen voor die binnen kwamen en ...... verklapte wie zijn cliënt was:
de ambassadeur van Hongarije uit Jakarta.
Dodo op stap met alleen maar celebrities ...... 2 tv-sterren (nou ja :) .....) en een ambassadeur.
Het was weer een heel gezellig en relaxed dagje!